Kısa lakin etkileyici bir giriş düzeyiyle başlayan bu oyun, oyuncuya kendine has mekaniklerini öğretiyor ve kıssasıyla derinden etkiliyor.
“Ugly”deki temel oynanış mekaniği, düzeyin istediğiniz yerinde yatay yahut dikey olarak bir “ayna” oluşturmanıza müsaade veriyor. Akabinde, aynanın öteki tarafında kendinizin bir kopyası beliriyor. Bu kopya, sizin yaptığınız tüm hareketleri birebir formda yapıyor. Kopyanızla yer değiştirebilirsiniz, lakin kopya düzeyin dış sonları içinde ya da karanlık bir alanda olmamalı. Bu durum bazen bulmaca dizaynlarının bir modülü oluyor. Kopyanız duvarların içinden geçebiliyor ve havada yürüyebiliyor, fakat başlangıçta fizikî objelerle etkileşim kuramıyor.
Oyunun bulmacaları hayli yeterli tasarlanmış ve bazen kutunun dışında düşünmenizi gerektiriyor. Oyun, tahlili çabucak görebileceğiniz yahut bir tahlil bulmak için tekraren gidip gelip beyin fırtınası yapacağınız çeşitten. Tahlil bazen sandığınızdan çok daha kolay olabiliyor ve tam gözlerinizin önünde olduğunu fark ediyorsunuz. Bu tıp anlar, “Ugly”de hudut bozucudan çok tatmin edici oluyor.
“Ugly”nin bir başka değerli ögesi ise estetik ve öykü ögeleri. Oyun, ayrıntılarıyla dikkat çekiyor ve diyalog içermiyor, bu yüzden kıssalar ortam aracılığıyla yahut oyuncunun seyahati sırasında keşfedip tetikleyebileceği kısa “anı geri dönüşü” kesitleriyle anlatılıyor. Kıssa vakit zaman rahatsız edici olabiliyor, fakat birçok manalı an içerdiği hissediliyor. Oyunun başlarında olmama karşın, bu tuhaf ana karakter ve onun görünüşe nazaran travmatik hayatı hakkında daha fazla şey öğrenmek için şimdiden yatırım yapıyorum.
“Ugly”, geçtiğimiz Ekim ayında PC ve konsollar için piyasaya sürüldü ve taşınabilir platformlara geçişi açısından hâlâ nispeten yeni. PID Games, taşınabilir sürümle kusursuz bir iş çıkarmış. Performansında hiçbir sorun yaşamadım ve dokunmatik denetimler epey yeterli çalışıyor, lakin fizikî bir denetim aygıtı kullanmayı tercih ediyorum. Tek eleştirim, iPhone ekranının oyunun ayrıntılarını görmek için biraz küçük olması ve kopyanızla düzeyin zıt taraflarına geçtiğinizde kamera genişleyip her şeyi kare içinde tutmaya çalışınca sahnenin sahiden çok küçük görünmesi.
Bu küçük tenkitlere karşın, taşınabilir sürüm “Ugly”nin öteki platformlarda büyük beğeni toplayan sürümü kadar âlâ üzere görünüyor. Oyun dünyasında sıkça karşılaştığımız, sanatsal açıdan eksiksiz ancak oynanış olarak eksik kalan ya da kusursuz mekaniklere sahip lakin manalı bir öykü yahut ruhtan mahrum oyunlar var. “Ugly”, hem oynanış hem de öykü açısından harika bir istikrar kurmayı başaran ender oyunlardan biri ve bu yeni taşınabilir sürümü, öteki platformlardaki fiyatının yalnızca bir kısmına mal oluyor.